خدای من...
خدای من !
درِ خانه تو جایی است که همه به آن رو کردهاند
و با هزاران امید و آرزو به سویت آمدهاند.
بندگانت به تو پناه آوردهاند
چرا که جز تو پناهگاهی نیست.
مگر ما خدایی به غیر تو داریم
که به سوی او رو کنیم؟
مگر کسی هست که مایه امید ما باشد
تا به او دل ببندیم؟
به عزتت قسم که من در درگاه تو جز بیچارگی ندارم
که عرضه کنم، پس به بیچارگیام رحم کن!
به بزرگیت سوگند که هرگز از درِ خانه تو نمیروم
و آنقدر بر در این خانه میمانم تا مرا ببخشی
و به من نگاه محبّت آمیز کنی.
من آن بخشش بزرگ تو را میخواهم!
من آن بزرگواری بی مثل و مانند تو را جستجو میکنم
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و پنجم خرداد ۱۳۹۵ ساعت 18:51 توسط سوگل
|